Zo lang geleden dat je gaat afvragen Hoe smaakte het ook al weer Hoe kan een ander nou bepalen wat smaakt is of niet
De tijd van wanorde en stank trekken langzamerhand weg en komen nooit meer terug Ik kijk terug met dank Dat ik de bocht had mogen proeven Lessen moge leren Hoe het vooral niet moest zijn
Bocht maakt plaats voor kwaliteit Straattaal wordt veranderd in welbespraaktheid Speelsheid wordt veranderd in volwassenheid Fantasie wordt veranderd in een plan van aanpak
Je rijst op en verwonderd jezelf Omdat je nooit gezien had in het leven Gezien wie je werkelijk bent Waar je eigen handen zichtbaar worden die het eigenlijke werk doen Je voelt wat je doet Doorziet wat moet Alleen omdat je het zelf wilt Niet voor de ander
In het najaar zag Gerobeat het eerste levenslicht. Ik leerde wat experimenteren met DAW software. (Protools en LogicAudio ed.) Grote voorbeelden voor mij waren destijds de oldschool 90’s Boombap hiphopmuziek (beats, instrumental backing tracks voor rap) en natuurlijk grote meesters in de Triphop, zoals Massive Attack, DJ shadow, Unkle, James Lavelle en DJ Krush.
Altijd die stilte van verwondering als ik in platenzaken (Rhythm Import Utrecht) als er weer een LP op de draaitafel lag… Maar ik wist toentertijd dat dit niet het enigste was, dat muziek gaf. Sterker: het was maar slechts 4% van de 100 procent die muziek mocht heten voor dit project. Destijds was ik dan ook op zoek naar mijn eigen narratief. Die was er niet, ik was te jong en te naïef.
Maar goed, de masters, veelal mixdowns van analoge 4 sporen cassettes lagen maar te verstoffen in het archief en toen ik (inmiddels een paar jaar terug in 2014) had ik toch weer de aandrang om iets te doen met deze tracks, muziekstukken… Daar waar ‘eigenlijk’ het narratief mee was begonnen!
Heden doe ik niet meer zoveel meer met gesampelde muziek. Ik merk nu vandaag dat mijn uitlaatklep en uiting daarin anders is geworden. Maar goed, de geest leeft nog voort. En om een of verende reden, lag dit project maar op mij te wachten, zich bijna verwaarloosd voelende. Ik heb deze maand in Augustus dan de goede stap genomen om dit als een anthology te gaan releasen via de digitale platformen. Waarom niet? Niet geschoten altijd mis…
Ik heb aan deze stukken gewerkt tussen Najaar 2003 tot en met lente 2012, het eerste nummer van Gerobeat volume 1, ‘April rain’ was gek genoeg het allerlaatste wat ik er nog uit kon krijgen. Op deze tracks, heb ik hier en daar bestaande drumsamples gebruikt, maar veel stukken heb ik de instrumenten zelf ingespeeld. Dat is altijd sindsdien zo gebleven, ik heb graag zelf de touwtjes in handen. Dat is wel een ding, in omgang mag ik een aardig mens zijn, maar in een band is het liefs volgens mijn idee. (my way, or the highway!) Dat kan voor sommige mensen erg pijnlijk aanvoelen, maar in een band moet alles strak volgens plan lopen. Je wilt vandaag lekker spelen, maar je wilt bij de volgende gig toch echt wel nog een keer een vette show neerzetten. Daarom dus! Vooralsnog vind ik mijn genot met het natuurlijke en akoestische geluid van mijn gitaar…
Vandaag, was het dus 9 jaar geleden dat ik voor het laatst aan dit project werkte… De feel van Zeist zit erin… Want Gerobeat is immers een echt Zeisters product en dat zal altijd zo blijven… In 2014 was ik toentertijd ook na 25 Zeist, verhuisd naar Haarlem. Maar Zeist is nog steeds real stuff voor mij. In dit tweedelige albumproject ‘Gerobeat Anthology’ heb ik vele hoofdstukken kunnen afsluiten. Tegelijkertijd was dat ook de aanleiding geworden om Gerobeat de schenken aan de wereld. Het is van mijn hand en ik ben de maker van dit werk, maar het is nu ook voor de wereld…
Momenteel werk ik aan ander werk, met andere invloeden, ik speel sinds 2014 dan ook weer fulltime gitaar… Er komt dus ook weer nieuwer en recenter werk aan. Daarover later meer!
Veel luisterplezier met deze release. Hopelijk treffen we elkaar in real life!
